"Gazeta Wyborcza", jak można było przypuszczać, obrała jedyną możliwą linię oceny tragicznej śmierci A. Leppera. Właśnie ta niebywała przewidywalność jest chyba najlepszym dowodem na mieliznę intelektualną obecną w wytworach publicystów uzależnionych mentalnie (i finansowo) od Nadredaktora. Na jakość, zasadność argumentacji już dawno nikt na Czerskiej nie zwraca uwagi. Fakty nagina się do granicy wytrzymałości, dopasowuje do obranych wcześniej, słusznych tez i robi czytelnikowi wodę z mózgu. Michnikowszczyzna za nic ma prawomocne orzeczenia sądów, ostateczne postanowienia prokuratury, ustalenia różnorakich komisji - o ile nie potwierdzają one tez zawzięcie forsowanych przez Gazetę. Kalizm w najczystszej postaci obecny jest tylko w jednym miejscu w Warszawie.
O geniusz w tej materii otarła się właśnie A. Nowakowska, która oczywiste - z punktu widzenia praktyki prowadzenia postępowania przygotowawczego - stwierdzenia, tyle że wypowiedziane przez Z. Ziobro:
"prokuratura ws. śmierci Leppera powinna przeprowadzić wnikliwe śledztwo", "nie powinna w sposób tak prosty przyjmować jednej możliwej wersji wydarzeń",
porównała do kuriozalnego oświadczenia białoruskiego MSZ:
"Apelujemy do polskich władz o przeprowadzenie obiektywnego i wszechstronnego śledztwa tej tragedii. Zalecamy stronie polskiej zaprosić niezależnych ekspertów międzynarodowych, którzy pomogą wykluczyć jakiekolwiek wątpliwości w obiektywności śledztwa".
O ile pierwsze zdanie z komunikatu przedstawiciela reżimu Łukaszenki nie budzi większych wątpliwości, o tyle drugie - sugerujące, że polskie organa ścigania nie są zdolne do przeprowadzenia obiektywnego, rzetelnego śledztwa - muszą budzić zażenowanie. Wypowiada je wszak reprezentant państwa autorytarnego, w którym nie obowiązują zasadnicze reguły demokracji, opozycja jest ciemiężona, a wymiar sprawiedliwości działa de facto na zlecenie dyktatora. Ziobro natomiast to przedstawiciel opozycji, były Minister Sprawiedliwości oskarżany co prawda zbrodnie, których jednak potwierdziła ani niezależna prokuratura/sądy, ani komisja sejmowa pod przewodnictwem polityka rządzącej partii. Poza tym w żadnym miejscu Ziobro nie sugeruje, by śledztwu ws. śmierci Leppera przyglądali się niezależni eksperci!
Mimo to Nowakowska stwierdza:
"Bredniom białoruskiego MSZ jakoś sekunduje Zbigniew Ziobro, główny adwersarz Leppera przy tzw. aferze gruntowej, czyli wymierzonej szefa Samoobrony prowokacji CBA, która położyła kres jej koalicji PiS."
Pointa może być tylko jedna:
"...szkoda, że Ziobro skoro już udziela rad, nie powiedział jakie inne wersje wydarzeń prokuratura powinna rozważyć. Aż boję się pomyśleć."
Oczywista aluzja do haniebnych, oszczerczych wypowiedzi J. Żakowskiego z piątku:
"Jak do mnie ta informacja o jego tragicznej śmierci dotarła, to nie pomyślałem sobie o Andrzeju Lepperze, tylko pomyślałem o Andrzeju Czumie. Jak się czuje Andrzej Czuma, który zaproponował raport zaprzeczający istnieniu nacisków. – A tu odchodzi człowiek, który był ofiarą tych nacisków, brutalnej prowokacji, zmontowanej od początku do końca, właśnie z wymuszaniem na funkcjonariuszach publicznych różnych działań."
Stwierdzenia Ziobry stanowią tzw. oczywistą oczywistość. Taka niepodziewana, zagadkowa śmierć wymaga wnikliwego śledztwa. Każde postępowanie przygotowawcze, także to, winno być prowadzone w oparciu o rozważenia jak najszerszego wachlarza wersji śledczych, które - w miarę przeprowadzonych czynności - są stopniowo eliminowane. Taka jest praktyka działań prokuratury i podległych jej służb. Pani Nowakowska, albo o tym nie wie, albo - co przypuszczam - wie, ale ma to głęboko. Najważniejszy cel - porównanie słów jednego z liderów opozycji do narracji łukaszenkowskiej, osiągnięto. Tylko to się liczy. Nie sądzę, by wierny czytelnik "Wyborczej" oczekiwał od jej redaktorów prawdy obiektywnej, nie mówiąc o standardach i przyzwoitości. Zdaje się, że na Białorusi jest podobnie.
